In Middelharnis zijn verschillende 'ziengscholen' geweest. Oud-secretaris van de vereniging van Sommelsdijk, J. v.d. Sluijs herinnerde zich, dat er rond 1916 een vereniging was, die onder leiding stond van Jacob Kootte. Dit was waarschijnlijk een vereniging die uit ging van de Nederlands Hervormde kerk. Dit is dan ook het enige wat we hiervan weten. Wij willen ons hier richten op de zangvereniging uitgaande van de Gereformeerde Gemeente.

28 september 1934, de kerkenraad van de Gereformeerde Gemeente vergadert in de consistorie achter in de kerk. (zie pijl in de afbeelding).

   

Er wordt op de deur geklopt. Als deze wordt geopend, stappen 2 mannelijke leden van de gemeente de consistorie binnen, met een verzoek aan de kerkenraad. Hun vraag is of de kerkenraad het goed vindt dat er een koor wordt opgericht. In de kerkenraadsnotulen staat hiervan het volgende: ‘Ter vergadering komen de Broeders G. de Ruiter en H. v.d. Boom, met verzoek om medewerking der kerkeraad tot oprichting van een zangschool en thevens om de consistorie een avond per week voor dat doel te mogen gebruiken. De kerkeraad overtuigd zijnde van de nuttigheid van de oefening in het zingen der psalmen besluit hieraan haar medewerking te verlenen, het van de kansel af te zeggen tot aangifte hiervoor van personen boven 14 jaar en thevens de consistorie af te staan, een avond per week.'

De dirigent van deze vereniging word dhr. G. de Ruiter. Dhr. H. v.d. Boom, de mede-oprichter, die hierboven in de kerkenraadsnotulen genoemd wordt, is dezelfde persoon, als degene die later voorzitter is van 'Ons Genoegen' te Sommelsdijk. Eerder was hij ook al lid geweest in Sommelsdijk (we zien hem ook op een foto uit 1925), het was er dus één, die zich door zijn grote ervaring in het zingen, letterlijk 'niet van de wijs liet brengen'.

De regels op deze vereniging waren hetzelfde als op andere 'ziengscholen'. Wekelijks wordt er door de leden een nummertje getrokken en is het de bedoeling dat die psalm voor de volgende keer door de persoon in kwestie wordt gezongen. Er worden op het koor in Middelharnis zowel Psalmen als Hazeuliederen gezongen. Het solo-zingen neemt een grote plaats in, een groot deel van de avond wordt daar aan besteed. De meer ervaren leden kennen vele Psalmen uit het hoofd. Het doel -de ondersteuning van de gemeentezang- wordt dus zeker wel bereikt. De jongere leden krijgen een begeleider aangewezen, bij wie ze door de week kunnen gaan oefenen. Het lid zijn van deze vereniging schept dus verplichtingen. De vaste repetitieplaats is de oude consistorie achter in de kerk. (Deze plaats is later in gebruik geraakt als berghok). Is de consistorie om een of andere reden bezet, dan wijkt men uit naar de kerk en wordt daar gezongen. Regelmatig doet het koor mee aan uitvoeringen. Vaak is dat samen met andere ziengscholen van het eiland. Deze avonden zijn veelal uitermate gezellig en er zijn vaak vele luisteraars. Tijdens een zangavond in de oude zondagsschool te Sommelsdijk, wordt een foto gemaakt van de zangers. De foto dateert uit de jaren vijftig.

 

V.l.n.r. eerste rij: G. d Ruiter (dirigent), H. vd Boom (penningmeester) K. Drooger, Annie Schol, Maatje v. Biert, Lenie v. Biert. Huibje v. Biert, K. vd Velde, J. Knape. Tweede (en achterste) rij: A. Drooger, A. Vroegindewey (secretaris), onbekend, H. Jordaan, J. Driesse (achter), J. Sala, L. Knape, Hoedemans, K. v Antwerpen, Mevr. Knops. C. Kieviet (achter) en P. v Loon. Inzet: aankondiging van een zangavond in het Eilanden-Nieuws, 1958.

Enkele jaren later, in het begin van de jaren zestig wordt deze zangvereniging opgeheven. Verscheidene leden vertrekken dan naar ‘zusterkoor’ 'Ons Genoegen' te Sommelsdijk.

Op 15 april 1972 is er in de consistorie een heroprichtingsvergadering. Er wordt een zangvereniging opgericht, met dezelfde beginselen als indertijd het koor van G. de Ruiter. Deze zangvereniging krijgt de naam 'De Lofstem'. De eerste dirigent wordt J.C. Troost (sr., zie foto), de voorzitter C. Kieviet. Als secretaris wordt J. v. Zetten gekozen en als bestuurslid dhr. M. Vroegindewey. Al gauw telt de vereniging meer dan dertig leden. Doordat er op de vereniging veel ervaren zangers zitten, worden er van het begin af aan regelmatig uitvoeringen gegeven. Zo worden regelmatig bejaarden‑ verzorgings‑ of ziekenhuizen bezocht en ook wordt er gezongen in samenwerking met andere verenigingen. Op 5 februari 1973 wordt een bezoek gebracht aan Vita Nova, waar dhr. M. Vroegindewey en zijn vrouw hun 25-jarig huwelijksjubileum vieren. Op de foto's die toen gemaakt werden, zijn veel leden te zien.

Links v.d. tafel, v.l.n.r: B. Kieviet (middenvoor), J. v. Zetten, (secretaris) A. Verduin, J. Driesse. Rechts v. d. tafel: J. C. Troost, T. Driesse.

 

 

 

 

 

 

Rechts van de tafel v.l.n.r: L.M. Hout, J. Troost, G. Verhage, A. Visser. M. Bom, T. Driesse. Daarachter: het jubilerend echtpaar met hun dochter


 

 

 

 

 

 

Nog een foto genomen van de andere zijde

 

Ook werd opgetreden tijdens de receptie van het bruidspaar Tanis-Kieviet, eveneens in 'Vita Nova'

 

In het zangjaar 1973-1974 wordt ingesteld, dat de jarigen voor iets lekkers bij de koffie zorgen en een versje mogen opgeven, een traditie die nog steeds in ere wordt gehouden. Zo gaat het de jonge zangvereniging die eerste jaren voor de wind. Ook wordt in 1974 de overstap gemaakt naar een nieuwe repetitieplaats. Tot die tijd werd gezongen in de consistorie van de Gereformeerde Gemeente, maar nu kan gebruik worden gemaakt van het nieuwe verenigingsgebouw, waar op 1 oktober voor het eerst gezongen wordt op de foto de achterzijde van het gebouw).

 

Ook dat jaar staan er weer veel uitvoeringen op het programma, toch worden dat er minder dan gepland, want in de notulen staat: 'Door tegenwerking van andere verenigingen konden wij niet meedoen aan verschillende zangavonden welke in de winter op diverse plaatsen op het eiland werden gehouden'. Dat dit een serieus probleem is blijkt wel, want in oktober 1975 wordt er een 'vredesvergadering' belegd in Ouddorp, waarbij de verenigingen van Dirksland, Middelharnis en Ouddorp vertegenwoordigd zijn. Niet aanwezig zijn Nieuwe-Tonge en Sommelsdijk.

Op de jaarvergadering in het voorjaar van 1976 bedankt dhr. J.C. Troost als dirigent en lid. Hij had dit al eerder aangekondigd, maar heeft nog gewacht tot een ander is gevonden. Er wordt dus gezocht naar een opvolger, dat blijkt niet makkelijk te zijn. Uiteindelijk zegt de heer A. Visser (zie foto) toe het te willen proberen.  Visser is zelf een ervaren baszanger, met veel notenkennis, mede doordat hij bijna 40 jaar lang kerkorganist geweest is. Ook tijdens uitvoeringen was hij  degene die met de samenzang het orgel bespeelde. In de jaren die daarop volgen, worden nog steeds regelmatig uitvoeringen gegeven. Dat is met ervaren zangers geen probleem. Vaak is dit in samenwerking met de verenigingen van Ouddorp en Dirksland. Ook worden contacten onderhouden met het mannenkoor van Goes en later met Waarde, waar dhr. Logmans, oorspronkelijk afkomstig uit Herkingen, het dirigeerstokje zwaait. Aan de samenwerking met zangvereniging 'De Oefening' uit Dirksland komt plotseling een eind, als in 1978 het bericht binnen komt, dat deze vereniging heeft opgehouden te bestaan. Dat is een somber bericht en ook op de eigen vereniging gaat niet alles naar wens. Er is dikwijls een slechte opkomst, datzelfde geldt ook voor de vereniging van Nieuwe-Tonge, en als dan aan het einde van datzelfde seizoen 6 leden bedankt hebben, wordt de knoop doorgehakt en gaat men de samenwerking met Nieuwe-Tonge aan. In de notulen staat daar het volgende over geschreven: Doordat er wederzijdse samenwerking is tussen Nieuwe-Tonge en ons, is het nog vol te houden. (...) Daar er onze tijd voor zulk zingen geen belangstelling is, zal deze wijze van zingen mettertijd helemaal verdwijnen. Dit is wel jammer, want als er goed gezongen wordt, dan kan het ook heel mooi zijn.’ Doordat er zo'n slechte bezetting is, worden ook enkele zangavonden afgezegd. Zo is de samenwerking met Nieuwe-Tonge ontstaan, een vereniging die met die van Middelharnis is samengesmolten.

Van de jaren die daarop volgen weten we weinig. Alles gaat zo zijn gangetje. Er vertrekken wat leden, er komen ook wat leden bij. Toch nemen de activiteiten van de vereniging steeds meer af. Werden er in de eerste jaren ongeveer 6 uitvoeringen per seizoen gegeven, in de beginjaren '80 is dit afgenomen tot 1 à 2 per seizoen. Goed gebruik is het ook dat vooral in deze jaren verschillende leden vaak hun kinderen mee nemen. We denken aan de kinderen Bom, Jelier en Troost. Zo zijn ook dezen van jongsaf aan vertrouwd geraakt met de zang. We schrijven inmiddels het jaar 1986. Het jaar waarin zangvereniging 'Ons Genoegen' fuseert met 'De Lofstem'. In de notulen wordt daar heel summier over geschreven: 'Daar is als gevolg van eenwording van de zang S'Dijk en ons weer wat activiteit'. Toch is dat een hele verandering geweest. Want als per 1 november 1986 'Ons Genoegen' wordt bijgevoegd, betekent dat een toename van de leden tot een kleine 40 personen. Er zijn ineens twee voorzitters (C. Kieviet en H. v.d. Boom) twee dirigenten (J. v.d. Sluijs en A. Visser) en twee penningmeesters (K. Jelier en Mevr. E. Schol-Nieuwaal). De zangers afkomstig van Sommelsdijk, zijn ervaren zangers zodat met een flinke ploeg vaak heerlijk gezongen wordt.

We zien in die tijd ook het aantal uitvoeringen weer toenemen. Er komt ook een uitnodiging binnen van de zangvereniging van Barneveld, voor het organiseren van een zangdag. Enkele bestuursleden bezoeken deze vergadering. Bij het kerkgebouw van Barneveld (zie foto) aangekomen, stapt de dirigent snel uit en doet een plasje tegen de muur van de kerk, hij heeft het nog net gehaald! Opgelucht gaat hij daarna met de rest van het gezelschap naar binnen.  De zangdag vindt op 28 mei 1988 plaats. 10 koren zijn er aanwezig en onze zangvereniging doet goed haar best. Op de opname horen we o.a. een Psalm 43, waarin duidelijk de oude vertrouwde stemmen te horen zijn van bijv. M. Bom (Alt) en J. Schellevis (Discant). Echter in die tijd openbaart zich bij dirigent Visser een ongeneeslijke ziekte. Steeds vaker moet hij vervangen worden door dirigent J. v.d. Sluijs. Omdat dhr. Visser ook secretaris is, wordt ook daar vervanging voor gezocht. Hiervoor wordt P. Kattestaart Lzn. gevraagd, die dit ook aanvaardt, Kattestaart blijkt een goede secretaris te zijn die een vlotte stijl heeft en een mooi, regelmatig handschrift. 

Dan, in 1989, krijgt de vereniging zware slagen te verduren. Op 8 september overlijdt op 77-jarige leeftijd dirigent A. Visser. Ruim tien jaar heeft hij de vereniging gedirigeerd en vele jaren zijn beste krachten gegeven aan de vereniging. Op 14 november overlijdt de 2e voorzitter, H. vd Boom. Juist de week ervoor had hij i.v.m. zijn verjaardag een psalm op mogen geven, treffend is het dat hij opgaf psalm 102: 6:

'k Zie in rouw en ongenuchten,

Al mijn dagen mij ontvluchten,

Als een schaduw, die verdwijnt;

Ik verdor, als 't gras, dat kwijnt.

Maar Gij, HEER', zult eeuwig blijven

Eeuwig zal Uw roem beklijven;

En Uw Naam blijft in gedachten

Tot de laatste nageslachten.

Dhr. v.d. Boom was reeds op 12-jarige leeftijd lid van de ziengschole in Sommelsdijk, daarna mede-oprichter en lid van het koor in Middelharnis o.l.v. G. de Ruiter, toen lid van het koor van Sommelsdijk en vervolgens bij ‘De Lofstem’ te Middelharnis. 2 dagen nadat dhr. v.d. Boom overleden is, overlijdt ook dhr. M. Bom. (zie foto) Ook M. Bom was een ervaren zanger, want hij was voordat 'De Lofstem' opgericht werd, al vele jaren lid geweest in Sommelsdijk. Hij was een altzanger die zeldzaam hoog en zuiver kon zingen. Daarbij had zijn stem een volle klank. In dhr. Bom verloren we, zoals de notulen vermelden ‘Een steunpilaar van de vereniging.’ De samenstelling van het bestuur is door voornoemde sterfgevallen ook veranderd. P. Kattestaart is nu definitief secretaris geworden en Kl. Drooger vervult de vacature van 2e voorzitter. De vaste dirigent is nu J. v.d. Sluijs en zijn vervanger wordt J. Schellevis. In het daaropvolgende seizoen zeggen 3 leden hun lidmaatschap op, terwijl twee oud-leden overlijden. Op 30 november Mej. K. v.d. Boom en op 6 mei 1991 Dhr. P. Kattestaart Azn. (een neef van de gelijknamige secretaris).

Mej. v.d. Boom is ongeveer 15 jaar lid geweest. Dhr. Kattestaart was afkomstig van de zangvereniging van Sommelsdijk, waar hij vele jaren lid geweest was en zodoende een kundig discantzanger. Het ledental van de vereniging loopt dus steeds terug. Dit gaat ook het volgende seizoen nog door, want op 2 augustus 1991 overlijdt Dhr. J. v. Zetten, ook een oudgediende. Van Zetten was samen met zijn vrouw lid van de zang en nauw betrokken bij de oprichting in 1972 en daarna als secretaris. Dhr. v. Zetten was altijd schipper geweest en bezat een eigen schip. Als Van Zetten in de haven van Sommelsdijk of Middelharnis lag, werd er dan ook nogal eens met een aantal mensen aan boord gezongen.

De Kaai en haven van Sommelsdijk, inzet: het echtpaar v. Zetten

 

 

 

 

 

Kort nadat Van Zetten overleden is, worden voor een tijdje de repetities opgeschort, omdat de voorzitter in het ziekenhuis opgenomen moet worden i.v.m. een aandoening aan het middenrif, terwijl ook de dirigent afwezig is door ziekte, hij heeft gordelroos. Zo zijn er weer wat tegenvallers, maar ook in deze tijd worden enkele nieuwe, (jonge) leden ingeschreven. Op 14 februari 1993 wordt de vereniging opgeschrikt door het overlijden van een baszanger, dhr. E. Schol, een trouw en bescheiden lid, afkomstig van de zangvereniging van Sommelsdijk. Nog datzelfde jaar maar wel in het volgende seizoen overlijdt ook zijn vrouw E. Schol-Nieuwaal. Evenals haar man een trouw lid. Jarenlang was zij penningmeesteresse en regelde ze de traktaties. Opnieuw een slag treft de vereniging als op 18 februari de secretaris, P. Kattestaart Lzn. overlijdt op de leeftijd van 69 jaar.


Dhr. P. Kattestaart Lzn. en zijn handschrift

 

 

 

 

De heer Kattestaart was een vriendelijk, bescheiden persoon en zeer punctueel in het bijhouden van de notulen. Dat blijkt ook nu weer want hoewel het nog maar februari is, is er al een begin gemaakt met het verslag voor de jaarvergadering, die meestal in mei wordt gehouden. Dit had de overleden secretaris al opgeschreven: 

 'Weer spoedt het verenigingsjaar ten einde en moet ik me opmaken om de gebeurtenissen, die het revue zijn gepasseerd op schrift te stellen'. Die week daarop is het de beurt van Kees Jelier om te trakteren, hij geeft als Psalm op 34:10, dit vers had hij de vorige week nog uitgezocht met de overleden secretaris. Ook moet er een nieuwe secretaris gezocht worden. Besloten wordt dat dhr. Kl. Drooger dit zal doen, naast zijn functie als 2e voorzitter. Als er een uitnodiging komt voor het bijwonen van de zangdag in Barneveld wordt daar niet op ingegaan, omdat de dirigent juist in die tijd in het ziekenhuis ligt. Gelukkig herstelt de dirigent voorspoedig en wordt er zelfs voor een zekere hr. Visser een opname gemaakt, waarop eenstemmige, moeilijke Psalmen worden opgenomen. Op 15 juli, tijdens de zomerstop overlijdt J. Schellevis op 87-jarige leeftijd. Een trouw zanger, die door het vuur ging voor de 'ziengschole', eerst jarenlang in Sommelsdijk (hij staat al op de foto van 1925) en na de opheffing, in Middelharnis. Met enige regelmaat dirigeerde hij het koor. Als veel oude zangers overlijden gaat met hen ook de grote ervaring verloren en dat is in deze jaren steeds duidelijker te horen tijdens het zingen. Moeilijke Psalmen en Hazeuliederen worden niet meer gezongen en zodoende wordt er weinig geleerd. Van de ziengschole in z'n oorspronkelijke vorm, waar volop gestudeerd werd is weinig meer terug te vinden.

Dirigent v.d. Sluijs geeft te kennen, dat hij i.v.m. zijn leeftijd het dirigentschap af wil gaan bouwen. Dat is geen schande, want hij is 90 jaar. Er moet een nieuwe (liefst wat jongere) dirigent komen. Dat lukt al vrij snel, want W. Boer, zelf lid van de zang wil het wel gaan proberen, jammer genoeg is dat maar van korte duur, dit i.v.m. ziekte en studie. De vorige dirigent -inmiddels 91- pakt de draad weer op. Wel geeft hij te kennen dat er actief gezocht moet worden naar een andere dirigent, want hij wil er toch echt mee gaan stoppen. Er wordt dan ook een advertentie geplaatst in het 'Eilanden-Nieuws’, maar zonder resultaat.  De dirigent is bereid zijn eigen opzegtermijn te verschuiven tot nieuwjaar 1997. Maar voordat het zover is, gebeuren er een aantal onverwachte dingen. Op 1 november krijgt de voorzitter, terwijl hij voorbij de kerk fietst een stilstand in het bloed, wat zich ernstig aan laat zien. De dirigent komt te vallen en is ook voorlopig niet in staat om de avonden te bezoeken, laat staan te dirigeren. In de notulen staat daarvan: 'Dus was er een geweldig probleem. Hoe verder?' De 2e voorzitter doet er alles aan om de zaak draaiende te houden en er wordt besloten om op 12 december toch bijeen te komen en dan desnoods maar te zingen zonder dirigent. Twee jeugdige leden, de heren Jelier en Troost hebben inmiddels een lijstje gemaakt met aangeeftonen, zodat de toon op het orgel kan worden aangegeven. Op voorstel van een lid wordt besloten een berichtje te plaatsen in het 'Kerkelijk Nieuws' van de Gereformeerde Gemeente, om te proberen via die weg aan een dirigent te komen. En inderdaad, dat berichtje heeft succes, want er wordt op gereageerd door dhr. Kuiper uit Oostvoorne die vanaf 16 januari 1997 het koor gaat dirigeren. Hij kan goed zwaaien, want hij dirigeert ook andere koren maar hij is niet bekend met het notensysteem van het vierstemmenboek. De oude dirigent, die inmiddels ook weer van de partij is, helpt hem waar hij kan en pakt zelfs zijn arm vast tijdens het dirigeren… Omdat de manier van aangeven een probleem blijft, wordt er een systeem gemaakt, waardoor de toon op het orgel aangegeven kan worden.

Mede door de nieuwe dirigent ontstaat er op het koor weer wat zelfvertrouwen en worden ook weer nieuwe Psalmen en Hazeuliederen geleerd. Op 14 april overlijdt Mevr. B. v.d. Mast. Zij was al lang lid en kwam trouw. Vele jaren lang liep zij op donderdagavond gearmd met mevr. Schol en dhr. Schol door het dorp naar het verenigingsgebouw. Op 15 april wordt herdacht dat 'de Lofstem' 25 jaar bestaat. De voorzitter is inmiddels weer zover opgeknapt dat ook hij weer aanwezig kan zijn. Samen met zijn vrouw is hij ook op die datum 25 jaar lid en tevens 25 jaar voorzitter. Hiervoor krijgen zij een bloemetje aangeboden. Het seizoen 1996-1997 is een bewogen seizoen geweest, met veel hoogte- en dieptepunten. De secretaris blikt daar in het jaarverslag op terug en schrijft dan: ‘We hopen dat er nog wat levensvatbaarheid in het verschiet ligt gezien de tijd dat deze zang te ouderwets is en men steeds wat nieuws zoekt. Alhoewel als men rondom ons heen kijkt het niet wil zeggen dat men dan een langer bestaan heeft (.....) Het is zodoende gezien het lange verslag een bewogen jaar geweest en had men gedacht dat i.v.m. ziekte van voormelde personen de zang wel geen lang leven beschoren was. Maar hierin is gelukkig verandering gekomen en hebben de leden getoond door hun trouwe opkomst wel belang te hebben bij het voortbestaan’ In het nieuwe seizoen zijn er weer enkele sterfgevallen. In de zomer van 1997 overlijdt oud-lid H. v. Oudenaren, afkomstig uit Melissant. In diezelfde tijd overlijdt ook dhr. Logmans, de dirigent van Waarde. Hij was iemand die zeer veel waarde hechtte aan het technisch aspect van het zingen. Op 22 maart 1998 overlijdt dhr. Klapmuts, een trouw lid, die ook in Sommelsdijk lid was geweest en zelfs enige tijd voorzitter. De dirigent deelt mee dat hij, omdat hij gaat trouwen en verhuizen nog tot het eind van het seizoen zal dirigeren. Dat betekent dat er dus een nieuwe dirigent gezocht moet worden. Al gauw vindt men dhr. Jelier bereid om het dirigeerstokje te hanteren. Jelier heeft de dirigent al vaker vervangen, wanneer deze niet present kan zijn.

 

Zo krijgt de vereniging een nieuwe dirigent, die er niet op uit is, om allerlei nieuwe soorten muziek in te studeren, maar het wil houden bij de traditionele Psalmen en Hazeuliederen. In de herfst van 1998 overlijdt dhr. Krijger een oud-lid van ons koor, hij bereikte de leeftijd van 83 jaar. Jarenlang kwam hij samen met zijn vriend v. Oudenaren, vanuit Melissant naar onze vereniging. In datzelfde seizoen worden we verblijd met de komst van nieuwe, jonge leden. Een foto van het koor uit die tijd:

 Vanaf maart 2000 heeft de vereniging een eigen informatieblaadje, wat de naam krijgt ‘Lofstof’. 

Zo worden alle betrokkenen tweemaandelijks geïnformeerd over het wel en het wee van de zang. In 2002 herdenkt de vereniging haar 30-jarig bestaan. Twee leden zijn vanaf het begin lid geweest, nl. de voorzitter en zijn vrouw. Dit wordt gevierd met een heel aantal oud-leden, die op deze avond ook een herdenkingsboekje in ontvangst kunnen nemen. Per januari 2004 besluit de dirigent ermee te stoppen. Zijn taak wordt overgenomen door dhr. J.C. Troost jr. In de jaren erna blijft het ledental schommelen. Hoewel een heel aantal oude leden vertrekken of door de dood ons ontvielen, ontstaat er toch een jonge kern, die al meer en meer tot de overtuiging komt, dat het technisch aspect van het zingen meer aandacht behoeft, dan tot op heden het geval was. Tevens is er de behoefte om alle psalmen te zingen en niet ‘vast te roesten’ in het rijtje met bekende psalmen. Onder leiding van de dirigent proberen we daar dan ook wekelijks aan te werken. De psalmen worden op het rijtje af, gezongen, waarbij er veel aandacht is voor de inhoud van de verzen. Er wordt zonder orgel gezongen, dit instrument wordt alleen gebruikt om de toon aan te geven. In januari 2012 wordt de overstap gemaakt naar het nieuwe kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente te Middelharnis: de Sionkerk.

Bij de opening van de eerste repetitie-avond in de benedenzaal laat de voorzitter zingen psalm 65: 1 'De lofzang klimt uit Sions zalen'. Bijna 40 jaar heeft de vereniging gerepeteerd in het oude kerk- of verenigingsgebouw aan de Christiaan de Vrieslaan. Bijna 40 jaar ook is dhr. C. Kieviet voorzitter geweest. In het begin van 2012 neemt hij afscheid van de vereniging. Jarenlang is hij, vanaf 1988 bijgestaan door zwager dhr. Drooger het boegbeeld geweest van de vereniging (hieronder beiden op de foto bij de ingebruikname van Hazeu deel 1, in 2007). Tot zijn overlijden op 25 september 2017 bleef Kieviet zeer betrokken op de vereniging en vroeg regelmatig hoe het ging. We herinneren hem als een samenbinder en een vriendelijke man.

In de beginperiode in het nieuwe kerkgebouw aan de Landbouwweg worden de verschillende zalen uitgeprobeerd, welke het meest geschikt is voor het zingen. De uitkomst daarvan is, dat al gauw gekozen wordt voor de bovenzaal, die vanwege het hoge dak en de gebruikte materialen een mooi ruimtelijk effect geeft bij het zingen. 

De vereniging kende door de jaren heen tijden van voor- en tegenspoed. Al jaren blijft het ledental vrijwel gelijk en vertrekken er soms leden van de vereniging, maar komen er ook met regelmaat nieuwe leden bij. Het ledental schommelt zo rond de 15 leden vanuit Sommelsdijk/ Middelharnis en de wijde omgeving. Daarbij zijn ook een aantal jonge leden, wat hoop geeft voor de toekomst. De vierstemmige psalmen zijn mooi en bijzonder genoeg om ze ook in de toekomst te blijven zingen.

Op 15 april 2022 was het 50 jaar geleden dat de vereniging werd opgericht. Er verschijnt artikel in het Eilanden-Nieuws.

Nieuwe leden zijn dan ook hartelijk welkom!